εννιακόσιοι

και εννεακόσιοι, -ες, -α (Α ἐ(ν)νακόσιοι, -αι, -α

Μ ἐννεακόσιοι, -αι, -α)

1. απόλ. αριθμητ. που εκφράζει ποσότητα εννέα εκατοντάδων

2. (το ουδ. ως ουσ. για χρονολογία) εννιακόσια

αντί για το αντίστοιχο τακτικό («γύρω στο 900 μ.Χ.»)

3. ως α' συνθετικό λέξεων δηλώνει ότι το σημαινόμενο από το β' συνθετικό υπάρχει ή επαναλαμβάνεται εννιακόσιες φορές.

[ΕΤΥΜΟΛ. Βλ. λ. εννεακόσιοι].